شهرستان دالاهو (به کردی: داڵاهۆ، Dalaho) از توابع استان کرمانشاه ایران است.

تقسیمات کشوری
شهرستان دالاهو که در ۹۹ کیلومتری کرمانشاه قرار دارد آخرین شهرستانی است که در پایان برنامه سوم به سایر شهرستانهای ایران اضافه شده‌است. با موافقت هیئت دولت بخش کرند غرب به شهرستان دالاهو ارتقا یافت. شهرستان دالاهو چهاردهمین شهرستان استان کرمانشاه بشمار می‌آید. این شهرستان ۱۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱۵۴ روستا دارد. شامل دو بخش مرکزی و گهواره‌است.

بخش مرکزی
دهستان بان زرده
دهستان بیونیج
دهستان حومه کرند
شهرها: کرندغرب

بخش گهواره
دهستان قلخانی
دهستان گورانی
شهرها: گهواره

درباره شهرستان دالاهو
جمعیت ۵۴ هزارنفری آن در زمینه‌های کشاورزی، دامداری، باغداری و صنایع دستی اشتغال دارند
 این شهرستان همچنین حدود ۱۷ هزار نفر جمعیت عشایری دارد
دالاهو نام کوه مرتفع این منطقه‌ است که‌ از طبیعت زیبایی برخوردار است.

ساکنان این شهرستان کرد هستند و اکثریت پیرو دین باستانی یارسان هستند. در این شهرستان اقلیت سنی نیز وجود دارد.کرند غرب دارای دو تن از رهبران و بزرگان اهل حق (پیر موسی) و (بنیامین) است که در این شهر قراردارند مکان باستانی - تفریحی بابایادگار و داوود ملقب به داوود کوسوار که هم جوار بابایاذگار در این شهرستان واقع است که اصلی‌ترین زیارتگاه یارسان است.ریژاو (ریژاب) نیز که از مناظر بدیع طبیعی است در این شهرستان واقع شده‌است درروستای توت شاهی (توت شامی)از توابع شهرستان دالاهومرقد یکی از بزرگان یارستان بنام سیدحیدر حیدری ملقب به سید براکه قرار دارد که از طبق شایعات ازوی کشف و کرامات زیادی دیده شده . به طرف دهستان بیونیج در تنگه خاموش مر خاموش و به لفظ فارسی غار خاموش قرار دارد که برای مردم یارستان قابل احترام است در روستای بانیاران از توابع بخش گهواره قبر تیمور بانیارانی ملقب به شاه تیمور بانیارانی مشهور است که مردم اهل حق به اواحترام میگذارنددر روستای بیامه سفلی مرقد سید رضا معروف به سید رزاوه قرار دارد کوههای این شهرستان پوشیده از درختان بلوط می‌باشد در دهستان بیونیج از توابع شهرستان دالاهو نخود فراوانی یافت می‌شود که از پخت بسیار بالائی برخوداراست این منطقه شهرستان دالاهو را به گوران و کوههای دالاهو وصل می‌کند

دالاهوی کنونی طبق مستندات تاریخی نزدیک به یقین دگرگون شده ی(بالاهوته) یا(بالاهوتا)ی باستانی است که شیلهاک- اینشوشیناک، پادشاه عیلام باستان(حدود۱۱۵۱- ۱۱۶۵ ق.م) از آن یاد می‌کند.

در کتاب«ایران در سپیده دم تاریخ»در شرح گروه ششم شهرها و محلهایی که فتح نموده یکباره چهل و نه محل در نواحی«بالاهوتاً، ایالمان(سرپل زهاب) وآ... زاهایا نام می‌برد، حتی این نامها نیز نشانه‌هایی از ناحیه حلوان بدست می‌دهند. بار دیگر در صفحه ۹۲ چنین آمده:که وی(شیلهاک اینشوشیناک) برای پس گرفتن ظروف بسرقت رفتهٔ خود از افراد قبیله ی»بالاهوته" که در زاگرس مرکزی سکونت داشته، به این ناحیه لشکر کشید.

هوتهHUTE در زبان عیلامی باستان تنها به معنی جا ومکان می‌باشد.(ایران در سپیده دم تاریخ، صفحه ۱۹۶ شماره ۴۲)اگر فرض کنیم که بالا در زبان عیلامی باستان به معنی امروزی آن بکار رفته بنابراینبالا+پسوند هوته(بالاهوتا) می‌تواند به معنی جای بلند یا کوهستان معنی و تعبیر شود، که نامی مناسب و با مسما برای دالاهو بوده‌است.در این راستا کوهستان شاهو را نیز می‌توان مکان شاه معنی نمود.

 ویرایش و تلخیص : آکاایران

مرکز این شهرستان شهر هرسین و جمعیت آن ۹۶٫۰۱۹ (برآورد ۱۳۸۳خ) است. این شهرستان از دو بخش مرکزی (به مرکزیت شهر هرسین) و بیستون (به مرکزیت شهر بیستون) تشکیل شده است.مردم شهر هرسین به زبان لکی صحبت می‌کنند.خود هرسین از چند طایفه تشکیل شده که اکثریت ان کاکاوند و هرسینی می‌باشدمذهب مردم هرسین شیعه مذهب می‌باشد.

گلیم و قالی‌های بافته این شهرستان شهرت جهانی دارد. ارتفاع متوسط این شهرستان از سطح دریا ۱۵۸۲ متر است. بلندترین قله این شهرستان با ارتفاع ۲۷۴۹ متر در بخش بیستون و عمیق‌ترین غار خاورمیانه به عمق ۵۷۲ متر در این شهرستان قرار دارد.

تپه گنج‌دره یا (چیا خزینه)، گور دخمه‌های اسحاق‌وند، دخمه شمس‌آباد، کتیبه بیستون، مجسمه هرکول، قلعه هرسین، قلعه دزبر، قلعه سرماج، فراتاش بیستون،‌ فراتاش هرسین، حوض سنگی (حوض ساعت)، طاق سنگی، پلکان سنگی، تخت شیرین، دیوار ساسانی، پل خسرو، بنای ساسانی و سرستون‌های بیستون

تقسیمات کشوری
بخش مرکزی
دهستان چشمه كبود
دهستان حومه
شهرها: هرسین

بخش بیستون
دهستان چم جمال
دهستان شیزر
شهرها: بیستون

اماکن دیدنی و آثار باستانی شهرستان
سنگ‌نبشته بیستون
سنگ بلاش
مجسمه هرکول
سراب بیستون
گوردخمه‌های اسحاق‌وند
غار شکارچیان
غار مرآفتاب
غار چشمه‌سراب
سراب هرسین
چشمه گرماب هرسین
ویرایش و تلخیص : آکاایران

شهرستان گیلان غرب از توابع استان کرمانشاه با جمعیت ۷۰ هزار نفر که‌ بیشتر آن در روستا و مناطق عشایرنشین سکونت دارند. این شهرستان در جنوب استان کرمانشاه واقع شده‌است و مرکز آن شهر گیلان غرب است. سرمست دیگر شهر آن است. بیشترین معادن قیر طبیعی ایران در گیلانغرب است. شغل اصلی مردم گیلانغرب به خاطر موقعیت خاص آب و هوایی منطقه و همچنین زمین‌های حاصلخیز. کشاورزی و دامداری است.

موقعیت جغرافیایی
شهرستان گیلان غرب در غرب استان کرمانشاه بین ۳۳ درجه و ۴۹ دقیقه تا ۳۴ درجه و ۲۸ دقیقه عرض شمالی و ۴۵ درجه و ۵۱ دقیقه تا ۴۶ درجه و ۳۷ دقیقه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ واقع شده‌است. این شهرستان از شمال به شهرستانهای سر پل ذهاب، و قصر شیرین از جنوب به شهرستان ایوانغرب، از شرق به شهرستان اسلام آباد غرب و از غرب به شهرستان قصر شیرین محدود می‌شود. ارتفاع این شهرستان ۸۰۰متر از سطح دریا می‌باشد. فاصله گیلان‌غرب تا تهران ۷۰۰ کیلومتر، تا مرکز استان ۱۴۰ کیلومتر، تا شهرستان اسلام آباد ۹۰ کیلومتر، با شهرستان قصر شیرین ۵۲ کیلومتر، با سر پل ذهاب ۵۰ کیلومتر و با مرکز استان ایلام ۱۲۰ کیلومتر می‌باشد.

تقسیمات کشوری
بخش مرکزی
دهستان چله
دهستان چله از دو راهی ایوانغرب گیلانغرب آغاز می‌گردد وتا ۵کیلومتری شهر گیلانغرب ادامه دارد. از جمله روستاهای مسیر چله می‌توان به سه گانه کلاه دراز اشاره کرد که در۱۵ کیلومتری شهر قرار دارد.علیا ،وسطی وسفلی سه قسمتی هستند که الان تقریبا به هم متصلند وکلاه دراز واحد را به وجود آورده‌اند

دهستان حومه
دهستان دیره
دهستان ویژنان
شهرها: گیلان غرب

بخش گوار
دهستان حیدریه
دهستان گوآور
شهرها: سرمست

نام و پیشینه
در باره تاریخ پیدایش شهر اطلاعات کامل و جامعی در دست نیست اما بنابر اظهار نظر بزرگان از اواخر دوره قاجار این منطقه دارای تجمع سکونت و شهرداری بوده‌است اما سرزمین گیلان غرب از گذشته‌های بسیار دور به عنوان یکی از مراکز زندگی ایلی بشمار می‌آمده‌است.این شهرستان با شهرستان ایوانغرب در استان ایلام از لحاظ گویش و فرهنگ مردم شباهت بیشتری دارد. نام قدیم این شهرستان امله می‌باشد . که پس از بازدید رضا خان از این منطقه به دلیل وجود رود خانه‌ها و همچنین چشمه‌های فراوان و سرسبزی این منطقه دستور داد نام آن را به گیلان غرب تغییر دهند. شهر گیلان غرب به دلیل وجود درختچهٔ مورت که یکی از درختچه‌های مقدس درایران باستان است از دیرباز محل عبادت زردشتیان بوده‌است . به گونه‌ای که تازگی‌ها قصر و عبادتگاهی در شهر گیلان غرب از دل خاک بیرون کشیده شده‌است که به نظر می‌رسد مطعلق به دورهٔ ساسانیان است.

 ویرایش و تلخیص : آکاایران

این شهرستان، سه بخش و هفت دهستان دارد و جمعیت آن ۶۱۹۱۸ نفر است (آمار ۱۳۸۳خ).

بخش مرکزی
دهستان شمشیر
دهستان هولی
نقاط شهری: پاوه

بخش باینگان
دهستان ماكوان
دهستان شیوه سر
نقاط شهری: باینگان

بخش نوسود
دهستان سیروان
نقاط شهری: نودشه و نوسود


ویکیپدیا

شهرستان روانسر به عنوان دروازه اورامانات یکی از پرجاذبه ترین مناطق گردشگری استان کرمانشاه است.

شهرستان روانسر (نیکور باستان) در حدود 55کیلومتری شمال غرب کرمانشاه و در دامنه کوه یله ور (کوهستان شاهو) قرار دارد، جمعیت این شهرستان در سال 1385، برابر با 45هزارو345 نفر بوده و زبان مردم محلی کردی سورانی و اغلب اهل تسنن هستند.

شهرستان روانسر دارای یک بخش به نام بخش شاهو وسه دهستان به نامهای دولت آباد، حسن آباد و بدر آباد است، این شهرستان تا چند دهه پیش شامل روانسر و گرمه خانی بود که پس از انقلاب هر دو گسترش یافته وشهرستان روانسر امروزین را تشکیل دادند.

از ارتفاعات مهم اطراف شهرستان روانسر می‌توان به "ماه زرد"، "انجیره"، "شور" و "طاقه چرمی" اشاره کرد، که این ارتفاعات سرچشمه بسیاری از رودخانه های منطقه است،به عنوان مثال چشمه بزرگ سراب گنی خانی در روانسر سرچشمه اصلی رودخانه قره سو است.

از دیگر رودخانه‌های اطراف این شهرستان یکی "وشکه رو" در شرق آن و دیگری "گراب یا آوی خر" در جنوب غربی آن است، به جز چشمه پر آب "گنی خانی"، دو چشمه "سراب جاوری" و "سراب بروارین" نیز در نزدیکی روانسر واقع اند.

آب و هوای شهرستان روانسر نسبتاً سرد و مرطوب بوده و از میزان بارش سالانه چشمگیری برخوردار است به همین دلیل کشاورزی و دامداری در این منطقه رونق خاصی دارد و در واقع اقتصاد این شهرستان عمدتاً متکی به کشاورزی و دامداری است.

شهرستان روانسر دارای آثار متعددی از دوران مختلف تاریخی است و از این لحاظ درباستان شناسی غرب کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. قدیمی ترین آثار سکونت انسان در اطراف روانسر به دوره پارینه سنگی میانی تا فرا پارینه سنگی باز می‌گردد که حداقل از حدود 50 هزار سال تا12  هزار سال پیش را شامل می‌شود که بقایای آنها در غارهای کولیان و جاوری و همچنین رودخانه گراب (آوی خر) یافت شده‌است.

از دیگر کشفیات قدیمی روانسر یک دندان آسیای فیل است که مربوط به دوران یخبندان است و در نزدیکی شهرک روانسر کشف شده‌است.از آثار مهم دیگر روانسر تپه موسایی است که از اوایل دوره مس و سنگ (حدود هفت هزار سال پیش) تا زمانهای اخیر مورد سکونت انسان بوده‌ است.

دخمه روانسر (گور صخره‌ای) یا تاق فرهاد نیز از دیگر آثار تاریخی این شهرستان است که در دیواره کوه قله در شمال شرقی روانسر واقع شده و به دوره هخامنشی باز می‌گردد، این دخمه شامل یک اتاقک کوچک است که ورودی آن به سمت شرق و مشرف به رودخانه وشکه رو می باشد، نقش اهورامزدا، یک شخص روحانی و توده‌ای هیزم در سمت راست ورودی این دخمه دیده می‌شود

یک پایه ستون نیز در کنار سراب گنی خانی وجود دارد که احتمالاً هم زمان با دخمه ساخته شده‌است و نشان دهنده وجود یک کاخ یا سازه‌ای کوچکتر در نزدیکی چشمه در دوران هخامنشی است. همچنین گورستانی از دوره اسلامی با سنگ قبرهای کتیبه دار به خط کوفی در دامنه شمالی کوه قله وجود داشت که متاسفانه طی سالیان اخیر نابود شده یا به تاراج رفته‌است.

در دوره آشوریان روانسر یکی از پایگاههای مهم این سلسله بوده که در آن زمان با نام "نیکور"خوانده می‌شده که در برخی از سنگ نوشته های این دوره از این شهر بسیار یاد شده است. برخی از قدمگاه ها و اماکن مقدسه اطراف روانسر ویس، سه سواره، هوری مرد (بابا حیران) و شیخ سرا هستند، که در ایام مختلف سال گردشگران و علاقه مندان بسیاری را به خود جذب می کند.

یکی دیگر از جاذبه‌های دیدنی و بسیار زیبای شهرستان روانسر غار قوری قلعه بزرگترین غار آبی آسیا می باشد که در بخش شاهو از توابع این شهرستان قرار دارد.این غار در25  کیلومتری شهر روانسر قرار دارد وقدمت آن به 65میلیون سال قبل می‌رسد و تنها 30 سال از شناسایی آن می‌گذرد و به عنوان یکی از هفت اثر طبیعی ملی ایران، به ثبت رسیده‌است.

در سال1355هجری شمسی یک گروه از غارشناسان انگلیسی و در سال 1356  نیز گروه دیگری از غارنوردان فرانسوی موفق به کشف کامل این اثر شدند.عمق حوضچه‌های این غار به 14متر می‌رسد همچنین دمای داخل غارهفت تا11 درجه‌است و در تمام فصول سال این دما ثابت است.

این اثر طبیعی دارای تالارهای زیبا در 1400متری و 500متری به نام‌های تالار ریم، تالار کوهان شتر، تالار مسیر برزخ، تالار بلور و تالار عروس می‌باشد، این غار یکی از زیباترین جاذبه‌های دیدنی شهرستان روانسر است.

منبع:تبیان

پیشنهاد ما برای کرمانشاه گردی شما این بار قبرستان عجیب و غریب ابودجانه است که در نزدیکی بخش ریجاب شهرستان اسلام‌آباد و در کنار جاده ریجاب- بابا یادگار قرار دارد و با معماری متفاوتش بخشی از تاریخ دوره ساسانی را به شما نشان می دهد.

این قبرستان از صدر اسلام بجا مانده و با تعدادی آرامگاه به سبک 4 طاقی‌های دوره ساسانی طراحی شده است. اما شاید بیشتر از تمام قبرهای این قبرستان، دوبنای بقعه مانند توجهتان را جلب کنند که نمونه آن را در جای دیگری ندیده باشید. بقعه‌ای که در میان اهالی به مقبره ابودجانه معروف است و اتفاقا احترام خاصی هم بین مردم شهر دارد.

اگر از اهالی منطقه بپرسید، برایتان خواهند گفت که ابودجانه یكی از یاران با وفای پیامبر(ص) بود که در جنگ احد وقتی مشركان، نیروهای اسلام را شكست دادند، او هم مانند حضرت علی(ع) در كنار پیامبر باقی ماند و از آن حضرت مردانه دفاع كرد.

آرامگاه ابودجانه 4 ضلعی است و روی آن گنبدی مخروطی شکل و سفید رنگ قرار دارد و از دور جلب توجه می کند. اما در جنوب این آرامگاه بنای دیگری شبیه به آن، ولی در ابعاد کوچک تر وجود دارد و در داخل آن چند سنگ قبر به چشم می‌خورد. این دو آرامگاه با لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته شده و سطوح بیرونی و داخل آنها با ملاط گچ پوشیده شده است. بنابراین در گورستان ابودجانه سه بنای تاریخی جالب وجود دارد که درست به همان اندازه که برای اهالی محل نام آشنا و مانوس هستند، برای شما شگفت انگیز و جالب خواهند بود.

اما این مقبره ها تنها بناهای کهنه گورستان نیستند. شما قبرهای دیگری را هم در ابودجانه خواهید دید که با سنگچین، سنگ قبرهای ساده یا طرح دار و طاقی های کوتاه محدوده مزار را مشخص می‌کنند. بعضی از این 4 طاقی ها مثل آتشکده‌های ساسانی ساخته شده اند که در داخل آنها معمولا یک قبر دیده می‌شود.

روی برخی از قبرها هم بنای منار مانندی را خواهید دید که از خشت ساخته شده و سنگ قبری روی آن ها نصب شده که به علت فرسایش اطلاعات حک شده روی آنها مشخص نیست.
منبع:تبیان

کرمانشاه:

 يکي از شهرهاي بزرگ ايران و مرکز استان کرمانشاه مي‌باشد. برپايه سرشماري سال 1385 خورشيدي، جمعيت اين شهر بالغ بر 784,602 نفر بوده‌است که از اين جهت نهمين شهر بزرگ ايران محسوب مي‌شود. کرمانشاه از شهرهاي تاريخي و فرهنگي ايران است و به‌دليل قرارگرفتن در تقاطع دو محور شمال به جنوب و شرق به غرب و نيز همجواري با کشور عراق و واقع‌شدن بر سر راه کربلا و بغداد از اهميت بسياري برخوردار است.سه رودخانه قره‌سو، آبشوران و چم‌بشير از کرمانشاه عبور مي‌کنند.مردم اين شهر به زبان کردي (گويش‌هاي کردي کرمانشاهي، کلهري، جافي و لکي) و زبان فارسي (گويش فارسي کرمانشاهي) سخن مي‌گويند.

فاصله شهر کرمانشاه با تهران در بهترين حالت 590 کيلومتر و تا مرز خسروي (مرز ايران و عراق) در حدود 200 کيلومتر است.

وجه تسميه:
واژه کرمانشاه در دوره ساسانيان بر روي شهر کنوني کرمانشاه گذاشته شده‌است؛ به‌طوري که در يک اثر مکتوب تاريخي، واژه کرمانشاه را لقب بهرام چهارم -پادشاه ساساني- دانسته‌اند؛ چراکه وي پيش از رسيدن به تخت شاهي، حاکم شهر کرمان در جنوب شرق ايران بوده‌است؛ به‌همين دليل پس از پادشاهي او نام اين شهر را به افتخار بهرام چهارم -حاکم کرمان- کرمانشاه نهاده‌اند.

اقتصاد:
کرمانشاه مرکز کشاورزي ايران است و بيشتر درآمد اقصادي کرمانشاه از اين راه است.در سرتاسر کرمانشاه و به خصوص دشت ماهيدشت مي‌توان زندگي غربي را به وضوح ديد. در حوزه شهرستان کرمانشاه دو شهرک صنعتي وجود دارد که بيش از 256 واحد صنعت و توليدي در آن احداث شده است . اين شهرستان به لحاظ نيروي کار ارزان مي‌تواند فعاليت صنعتي چشم گير ي داشته باشد.

ميزان صادرات مواد غذايي، مصالح ساختماني و صنايع دستي کرمانشاه تنها در 3 ماه نخست سال 1388 مجموع 9درصد از صادرات کل کشور را شامل مي‌شود.بازارچه مرزي پرويز خان سال 1387 رتبه اول فعاليت را ميان بازارچه هاي مرزي کشور کسب کرد.

شرکت پالايش نفت کرمانشاه
شرکت پالايش نفت کرمانشاهدر سال 1301 وجود نفت خام به مقدار كافي در غرب ايران به اثبات رسيد و از اين زمان فعاليت استخراج و پالايش بااحداث شركت پالايش نفت كرمانشاه كه در آن زمان «پالايشگاه كرمانشاه» نام داشت شروع گرديد.

شرکت پالايش نفت کرمانشاه با توجه به آن که پس از گسترش شهر کرمانشاه در مرکز شهر قرار گرفت ولي يکي از واحدهاي صنعتي سبز صنعت نفت با 126 هزار متر مربع فضاي سبز است.

آب و هوا :
کوه پراو بلندترين قله شهر کرمانشاه با 3357 متر از سطح دريا کرمانشاه را از ديد گوناگوني آب و هوائي و قومي و مذهبي هند ايران لقب داده‌اند چرا که از لحاظ آب و هوايي داراي چهار فصل در يک زمان است.شهر كرمانشاه داراي اقليم معتدل كوهستاني است.کوههاي عمده شهرستان عبارتند از بيستون ، پرآو که در شمال شرقي شهر کرمانشاه قرار دارند و سفيد کوه که در جنوب شرقي شهر واقع شده است و غار پرآو که شهرت جهاني دارد يکي از بزرگترين غارهاي دنياست در کوه پرآو واقع شده است.

مردم:
مردم کرمانشاه به زبان‌هاي فارسي و کردي کرمانشاهي سخن مي‌گويند. زبان فارسي در شهر کرمانشاه رايج‌ترين زبان است.
شهر کرمانشاه در قبل از اسلام شهري بزرگ و مشهور به نام کامبادن بود و پس از يورش اعراب اين شهر با نام قرمسين براي مدت يک هزاره به صورت روستايي کوچک در آمد.کرمانشاه يكي از شاهراه‌هاي ارتباطي شرق و غرب و قديمي‌ترين راه عبور زائران عتبات عاليات بوده كه به همين سبب تاثيرات شگرف فرهنگي و معنوي برجا گذارده است.اکثريت جمعيت مردم کرمانشاه را کردها که از اقوام اصيل آريايي هستند تشکيل شده و در قرن چهارم ميلادي شهر کرمانشاه که در آن دوران روستاي خوش آب و هوايي بود به عنوان دومين اقامت گاه سلطنتي ساسانيان انتخاب شد.در دوران ساسانيان باغ هاي بزرگي در اين منطقه ساخته شد و تا مدت ها مکان تفريحي شاهان ساساني بوده است.

کُرد اصطلاحي است که در دوران‌هاي گوناگون معاني گوناگوني به خود گرفته‌است. اين اصطلاح در بيشتر دوران‌هاي تاريخي معناي رمه‌گردان ايراني‌تبار مي‌داده‌است و نام قومي خاص به شمار نمي‌آمده‌است.

مردم کُرد در تعريف امروزي از اقوام ايراني‌تبار هستند و بسياري از کردها خود را يکي از نوادگان مادها ناميده‌اند.که اين نظريه از سوي زبان‌شناسان و بر پايه شواهد دقيق زبان‌شناختي رد شده‌است.شواهد زبان‌شناسي نشان مي‌دهد که اسلاف مردماني که بعداً خود را کرد ناميدند در مناطقي جنوبي‌تر از مادها سکونت داشتند.

سوغاتي ها:

شيريني‌ها
بژي و نان شکري.

سوغات
نان برنجي، کاک، روغن کرمانشاهي و نان خرمايي.

صنايع دستي
گليم، گيوه، جاجيم، موج، انواع آلات موسيقي(دف،تنبور،تار،ديوان و سه تار)، چرمو کلاش(گالش يا گيوه).

غذاها
ترخينه، چلوخورشت خلال، کباب دنده کرمانشاهي و آبگوشت کرمانشاهي.

این مسجد تک مناره ای در خیابان امام محمد شافعی، در شمال شهر پاوه قرار دارد. این بنا ظاهراً بر روی بقایای یک آتشکده دوره ساسانی پی ریزی شده است. مسجد جامعه پاوه بدون صحن و از یک شبستان مستطیل شکل تشکیل شده است. ابعاد این شبستان 20×15 متر است و پانزده ستون چوبی دارد.

در سال های اخیر در محراب مسجد تعمیراتی صورت گرفته و شکل اصلی آن تغییر کرده است. همچنین ساختمان جدیدی به سبک مسجد «النبی» مدینه منوره به آن الحاق شده است. مردم محل بنای این مسجد را به صدر اسلام نسبت می دهند و بر این باورند که این بنا در روزگار خلیفه دوم و به دستور فرزندش «عبدالله بن عمر» بنا شده است.

این مسجد یکی از مساجد صدر اسلام است و در روستای «شالان» از توابع ریجاب اسلام آباد قرار دارد. شالوده این بنا بر روی بنایی که به قبل از اسلام تعلق داشت، ساخته شده است. مسجد به شکل مستطیل و به ابعاد 7/10×18 متر است. شبستان مسجد دارای هشت ستون در دو ردیف موازی است. چهار ستون آن به شکل چهار ضلعی و به ابعاد 75×75 سانتیمتر است و چهار ستون دیگر که در یک امتداد قرار دارند، هر یک از سه بخش تشکیل شده است: بخش اول به شکل چهار ضلعی است و از کف مسجد تا ارتفاع سی سانتیمتر را در بر می گیرد، سپس بخش دوم. تا ارتفاع 20/2 متری به صورت استوانه است. در قسمت آخر نیز دوباره به شکل چهارضلعی دیده می شود. در بالای این دو ردیف ستون، دو الوار تراشیده شده ضخیم انداخته اند و سپس تیرهای افقی را روی آن ها قرار داده اند. محراب مسجد بر خلاف سایر مساجد اسلامی از دیوار جنوبی بیرون نیامده، بلکه به وسیله گچ بری به دیوار مسجد اضافه شده است. منبر پنج پله ای مسجد پشت به محراب ساخته شده و مصالح آن سنگ و گچ است.

مناره مسجد بعدها در قسمت جنوب غربی پشت بام ساخته شده است. راه ورودی به مناره هم از پشت بام مسجد است. این مناره دارای بیت و یک پله مثلثی شکل است. در بالا آن نیز گنبدی مخروطی قرار دارد. مدخل مناره طاق گهواره ای شکل دارد و قسمت بالای نمای خارجی آن با چوب و گچ تزیین شده است.

مسجد شاهزاده در اراضی معروف به چهار باغ شهر کرمانشاه قرار دارد و دارای شبستانی است که در داخل آن پانزده طاق چشمه دیده می شود. این طاق ها بر روی ستون های قطور آجری قرار دارند. این مسجد به دستور محمد علی میرزا دولتشاه ساخته شد.